.........รักครั้งสุดท้าย........

คือเรื่องราวของความรัก
คือบันทึกของความเจ็บชํ้า
คือครั้งแรกของการกระทำ
คือฆาตกรรมอันไร้ร่องรอย

เธอเป็นคนแรกที่ฉันรัก เธอเป็นที่พักใจของฉัน อยากจะเจอเธอทุกวัน ที่สำคัญนั้นอยากเจอหน้าเธอ

ไม่อยากให้มีวันหยุด เสาร์-อาทิตย์
ไม่อยากให้โรงเรียนปิดวันไหนๆ
ไม่อยากพลัดพรากจากเธอไป
เพราะใจมันอยากเจอหน้าเธอ

แอบมองเธออยู่นาน จนเวลาผันผ่านเลยไป กว่าจะรักกว่าจะรู้ใจ อายุปาเข้าไป 80 ปี

ใจสั่นแค่เพียงเห็น มือเย็นเมื่อใกล้เธอ ไม่อยากจะเจอะเจอ เป็นหนี้เธอยังไม่ได้คืน รวบรวมความกล้า เงยหน้ามองสบตา แล้วบอกกับเขาว่า คุณลืมรูดซิปกางเกง เธอเป็นคนแรกที่ฉันรัก เธอเป็นคนทักฉันเสมอ เธอเป็นคนปักศรรักรู้ไหมเธอ เธอเป็นคนลักวิสเปอร์ของฉันไป วันนั้นเธอทำฉันเจ็บ จนต้องเย็บหัวใจไปหลายเข็ม ทุกๆครั้งเติมใจไม่เคยเต็ม อย่างนี้น่ารัว M.16 ไหมเธอ ปิ๊งแรกกับชายหล่อ ปิ๊งต่อมากับชายดี ปิ๊งสุดท้ายกับชายคนนี้ ไม่หล่อ ไม่ดี แต่รวย คิดถึงพี่ชายที่แสนดี ที่มีแต่ความอบอุ่นให้ มีแต่ความรักความเข้าใจ รวมเป็นนํ้าใสใจจริง ฉันรักเธอมากกว่าท้องฟ้า มากกว่าดาราที่เฉิดฉาย มากกว่าภูเขาที่เรียงราย แต่น้อยกว่าควายที่บ้านนิดนึง