นิทานสอนใจจากเด็กอนุบาล
คุณครูในโรงเรียนสอนเด็กอนุบาลแห่งหนึ่ง ตัดสินใจที่จะให้เด็กนักเรียนในชั้น
ของเธอเล่นเกมได้ ดังนั้นเธอจึงบอกให้เด็กนักเรียนแต่ละคนในชั้นนำมันฝรั่ง
ใส่ถุงพลาสติกมาจำนวนหนึ่ง บนมันฝรั่งแต่ละหัวให้เขียนชื่อคนที่รังเกียจเอาไว้
ดังนั้นจำนวนหัวมันฝรั่งที่เด็กนักเรียนใส่ไว้ในถุงของเขา
จะขึ้นจะจำนวนคนที่เขารังเกียจไม่ชอบ
และเมื่อถึงวันกำหนด เด็กๆ ทุกคนก็นำมันฝรั่งที่มีชื่อคนที่เขารังเกียจ
ติดตัวมา บางคนมีมัน 2 หัว บางคนมีมัน 3 หัว
ในขณะที่บางคนมีถึง 5 หัว จากนั้นคุณครูได้สั่งให้เด็กนักเรียนนำ
มันฝรั่งของตนเองใส่ถุงถือติดตัวไปทุกๆ แห่ง
(แม้กระทั่งเข้าห้องน้ำ) เป็นระยะเวลา 1 อาทิตย์
หลังจากที่หลายๆ วันผ่านไป
พวกเด็กๆ ก็เริ่มบ่นถึงกลิ่นที่ไม่สู้จะดีออกจากมันฝรั่งที่เริ่มเน่า
นอกจากนั้นเด็กที่มีมันฝรั่ง 5 หัว ก็ยิ่งบ่นที่ต้องถือ
ถุงหนักกว่าคนอื่น เมื่อเวลา 1 อาทิตย์สิ้นสุดลง
พวกเด็กนักเรียนจึงได้รู้สึกปลดปล่อยเพราะเกมได้จบลงแล้ว
คุณครูถามว่า " พวกเธอรู้สึกอย่างไรกับการที่ต้องถือมันฝรั่งติดตัวอยู่ 1 อาทิตย์"
พวกเด็กๆ จึงระบายความหงุดหงิดไม่พอใจออกมา
และบ่นถึงความลำบากที่พวกเขาต้องเจอจากการที่ต้องถือถุงมันฝรั่งที่
ทั้งหนักและส่งกลิ่นเหม็นเน่า
หลังจากนั้นคุณครูจึงอธิบายให้เด็กๆ ได้ทราบถึงความหมายที่แท้จริง
ที่ซ่อนอยู่ในเกม คุณครูกล่าวว่า
" นี่เป็นเหมือนกับสถานการณ์จริงๆ เมื่อเราต้องแบกเก็บความ
เกลียดชังผู้อื่นไว้ในใจ มลพิษของความเกลียดชัง
จะกัดกร่อนใจของเรา และติดตัวเราไปทุกๆ ที่ที่เราไป
ถ้าขนาดที่เรายังทนไม่ได้กับกลิ่นเน่าเหม็นของมันฝรั่ง
ในช่วง 1 อาทิตย์ ลองคิดดูว่า มันจะเป็นเช่นไร
ถ้าเราแบกเก็บความเกลียดชังไว้ตลอดชั่วชีวิต"
คติสอนใจจากนิทานเรื่องนี้ คือ
โยนทิ้งความเกลียดชังผู้อื่นออกไปจากใจคุณ
เพื่อที่ว่าคุณจะได้ไม่ต้องแบกรับบาปนี้ไปชั่วชีวิต
ให้อภัยผู้อื่น ถือเป็นทัศนคติที่ดีที่สุดที่ควรยึดถือไว้
รักชื่นชมผู้อื่น แม้ว่าคุณจะไม่ชอบพวกเขา
ความรักที่แท้จริงนั้น ไม่ใช่การรักชอบบุคคลที่สมบูรณ์แบบ
ยิ่งกว่าสมบูรณ์แบบ
แต่เป็นการรักชอบชื่นชมบุคคลที่ไม่สมบูรณ์แบบให้สมบูรณ์มากๆ
ของเธอเล่นเกมได้ ดังนั้นเธอจึงบอกให้เด็กนักเรียนแต่ละคนในชั้นนำมันฝรั่ง
ใส่ถุงพลาสติกมาจำนวนหนึ่ง บนมันฝรั่งแต่ละหัวให้เขียนชื่อคนที่รังเกียจเอาไว้
ดังนั้นจำนวนหัวมันฝรั่งที่เด็กนักเรียนใส่ไว้ในถุงของเขา
จะขึ้นจะจำนวนคนที่เขารังเกียจไม่ชอบ
และเมื่อถึงวันกำหนด เด็กๆ ทุกคนก็นำมันฝรั่งที่มีชื่อคนที่เขารังเกียจ
ติดตัวมา บางคนมีมัน 2 หัว บางคนมีมัน 3 หัว
ในขณะที่บางคนมีถึง 5 หัว จากนั้นคุณครูได้สั่งให้เด็กนักเรียนนำ
มันฝรั่งของตนเองใส่ถุงถือติดตัวไปทุกๆ แห่ง
(แม้กระทั่งเข้าห้องน้ำ) เป็นระยะเวลา 1 อาทิตย์
หลังจากที่หลายๆ วันผ่านไป
พวกเด็กๆ ก็เริ่มบ่นถึงกลิ่นที่ไม่สู้จะดีออกจากมันฝรั่งที่เริ่มเน่า
นอกจากนั้นเด็กที่มีมันฝรั่ง 5 หัว ก็ยิ่งบ่นที่ต้องถือ
ถุงหนักกว่าคนอื่น เมื่อเวลา 1 อาทิตย์สิ้นสุดลง
พวกเด็กนักเรียนจึงได้รู้สึกปลดปล่อยเพราะเกมได้จบลงแล้ว
คุณครูถามว่า " พวกเธอรู้สึกอย่างไรกับการที่ต้องถือมันฝรั่งติดตัวอยู่ 1 อาทิตย์"
พวกเด็กๆ จึงระบายความหงุดหงิดไม่พอใจออกมา
และบ่นถึงความลำบากที่พวกเขาต้องเจอจากการที่ต้องถือถุงมันฝรั่งที่
ทั้งหนักและส่งกลิ่นเหม็นเน่า
หลังจากนั้นคุณครูจึงอธิบายให้เด็กๆ ได้ทราบถึงความหมายที่แท้จริง
ที่ซ่อนอยู่ในเกม คุณครูกล่าวว่า
" นี่เป็นเหมือนกับสถานการณ์จริงๆ เมื่อเราต้องแบกเก็บความ
เกลียดชังผู้อื่นไว้ในใจ มลพิษของความเกลียดชัง
จะกัดกร่อนใจของเรา และติดตัวเราไปทุกๆ ที่ที่เราไป
ถ้าขนาดที่เรายังทนไม่ได้กับกลิ่นเน่าเหม็นของมันฝรั่ง
ในช่วง 1 อาทิตย์ ลองคิดดูว่า มันจะเป็นเช่นไร
ถ้าเราแบกเก็บความเกลียดชังไว้ตลอดชั่วชีวิต"
คติสอนใจจากนิทานเรื่องนี้ คือ
โยนทิ้งความเกลียดชังผู้อื่นออกไปจากใจคุณ
เพื่อที่ว่าคุณจะได้ไม่ต้องแบกรับบาปนี้ไปชั่วชีวิต
ให้อภัยผู้อื่น ถือเป็นทัศนคติที่ดีที่สุดที่ควรยึดถือไว้
รักชื่นชมผู้อื่น แม้ว่าคุณจะไม่ชอบพวกเขา
ความรักที่แท้จริงนั้น ไม่ใช่การรักชอบบุคคลที่สมบูรณ์แบบ
ยิ่งกว่าสมบูรณ์แบบ
แต่เป็นการรักชอบชื่นชมบุคคลที่ไม่สมบูรณ์แบบให้สมบูรณ์มากๆ
ได้นิทานไปเล่าให้เด็ก ๆ อีกแล้วค่ะ ขอบคุณมาก ๆค่ะ
ตอบลบ