วันพฤหัสบดีที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ภาพวาดสีน้ำชุด บันทึกเรื่อง เมืองขอนแก่น

ภาพวาดสีน้ำชุด บันทึกเรื่อง เมืองขอนแก่น

บน และล่าง เป็นภาพ ศาลหลักเมือง สถานที่เคารพสักการะบูชาของคนขอนแก่น

ความผูกพัน…น่าจะเป็นแรง บันดาลใจได้ดีที่ทำให้เกิดการสร้างสรรค์ผลงานชุดนี้ เป็นเวลาสิบกว่าปีแล้ว ตั้งแต่เริ่มเข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น จนจบการศึกษาที่คณะศิลปกรรม จากนั้นผมก็ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ทำงานด้านนี้มาตลอด แต่ละวันผมทำทั้งสิ่งที่เราเองต้องทำ และทำในสิ่งที่เราเองอยากทำคละเคล้ากันไปในแต่ละช่วงเวลา หากดูผิวเผินแล้วขอนแก่นก็ไม่ได้มีความแตกต่างจากเมืองใหญ่ทั่วๆไป ที่ความเจริญทางด้านวัตถุเริ่มครอบงำอย่างต่อเนื่อง วิถีชีวิตของผู้คนก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปตามกระแสของยุคโลกาภิวัฒน์ ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นธรรมดาของสรรพสิ่ง ที่เป็นไปตามกลไกของกาลเวลา…

บางสิ่งเปลี่ยน แปลงไป…

บางสิ่งยังคงดำรง อยู่…

เสมือนรอวันเปลี่ยนแปลง ….

ความประทับใจตั้งแต่เมื่อครั้งมาที่นี่ใน วันแรกๆ ยังอยู่ในความทรงจำที่ไม่อาจจะลบเลือนได้ สัมผัสแรกรู้สึกได้เลยว่า ผมคงต้องอยู่ที่นี่ไปอีกนาน อย่างไร้ซึ่งเหตุผล ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นหลายๆคนเคยบอกกับผมว่า ขอนแก่นเป็นเสมือนทางผ่านสู่จังหวัดอื่นๆของอิสาน ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่ คำนั้นแหละที่จุดประกายความสนใจให้กับผมได้เริ่มต้นใช้ชีวิตที่นี่ ด้วยการเรียนรู้และค้นหา

เรียนรู้…….ใน สิ่งที่ควรจะรู้

ค้นหา.………ใน สิ่งที่อยากจะรู้

เพื่อ………….สั่งสม ประสบการณ์

ถ่ายทอด…..เป็น ผลงานศิลปะ

หวังก่อให้เกิด….ความรื่นรมย์ ความคิดสร้างสรรค์ และความอ่อนโยนขึ้นในจิตใจมนุษย์

ภาพเขียนสีน้ำชุดนี้ผมต้องการถ่ายทอดความ ประทับใจ ด้วยวิธีที่เป็นตัวของผมเองมากที่สุดเพื่อแสดงให้เห็นถึงความผูกพันที่มีต่อ เมืองที่ให้คุณค่าต่อชีวิตนี้ เป็นความงดงามที่แฝงอยู่ในความธรรมดาและเป็นที่พบเห็นอย่างชินตาของคนทั่วไป ความคุ้นเคยที่เราสัมผัสเหล่านั้น บางครั้งมันซึมซับอยู่อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว จนกลายเป็นความธรรมดาของแต่ละวัน ความงดงามเหล่านั้นมิได้ซ่อนเร้น ต่อสิ่งใด

หากเพียง แต่เรารู้จักมองโลกให้สวยงาม…. แล้วสุนทรียภาพจะบังเกิดต่อจิตใจ


จากใจผู้วาด

ยาม บ่ายแก่ๆ ที่ประตูเมือง

ตลาด เก่าแก่แห่งหนึ่งของเมือง

ตลาด โต้รุ่งในยามเย็น 1

ตลาด โต้รุ่งในยามเย็น 2

มุม หนึ่งจากด้านหน้า ธ.กสิกร ถ.หน้าเมือง

ร้าน ขายเสื้อผ้า

หลัง ฝน....ค่ำวันหนึ่ง ณ ถนนศรีจันทร์

วัน หนึ่งในฤดูฝน

ร้าน ขายผลไม้ หน้าสถานีรถไฟ

บท สนทนาใต้ร่มไม้ใหญ่


Posted by คุณโก๊ะ
http://www.oknation.net/blog/artroomkk/2010/02/17/entry-1


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

อารายเหรอ