ตามรอยปิกัสโซ่ จากภาพ original Carmen

ทำไม ต้องตามรอยปอกัสโซ่จาก ภาพ original Carmen ล่ะ?

ก็เพราะว่าภาพนี้ อยู่ในมือของคนไทย.

สืบเนื่องจากภาพวาดของปิกัสโซ่ซึ่งเป็นของที่ระลึกชิ้นหนึ่งที่สมเด็จพระนาง เจ้ามาเรียคริสติน่า พระราชินีผู้สำเร็จราชการแทนกษัตริย์อัลฟองโซ่ที่ 13 แห่งประเทศสเปน
ได้ทรงจัดถวายเป็นการเฉพาะให้แด่สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิราวุธสยามมกุฎราชกุมาร เมื่อครั้งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จฯเยือนประเทศสเปนในเดือนตุลาคมปี พ.ศ.2440 นั้น

หมาย เหตุ ขณะนี้ภาพดังกล่าวกำลังจะตกไปเป็นกรรมสิทธิ์ของชาวต่างประเทศ
ซึ่ง ย่อมทำให้ประเทศไทยเสียโอกาสที่จะนำภาพของปิกัสโซ่นี้มาใช้เป็นต้นทุนทาง ปัญญาเพื่อพัฒนาประเทศได้อย่างยั่งยืน .

เธอในภาพนี้เป็นใครกันนะ?

คาร์เมน : เธอคือใคร?พวงแก้มระเรื่อของหญิงสาววัยกำดัดที่พ้นจากผ้าคลุมเนื้อบางเบาสี เขียวตุ่นเด่นชัดเหนือมวลอากาศสีดำเบื้องหลัง รอยยิ้มจางๆ ของเธอและดวงตาคู่โศกที่หันข้างให้ราวกับว่าเธอมีบางสิ่งบางอย่างที่อยากบอก ต่อใครก็ตามที่กำลังยลโฉมเธออยู่

ความทรงคุณค่า ของผลงาน.

"การดูภาพ เขียนนั้นใช้สัมผัสทางการมองเห็นและความรู้สึก
ผมดูภาพนี้แล้วถ้าเป็น อาหารก็ต้องบอกว่าอร่อย
คนเขียนเหมือนกับผ่านกระบวนการในทางวิชาการ อย่างมากเลยล่ะ
มันลงตัวพอดีไปหมด ใช้สีดำเป็นพื้นแต่ไม่รู้สึกอึดอัด
ใน ภาพยังมีน้ำหนัก มีอากาศ และมีมิติ
ทั้งหมดเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันและ สื่อสารผ่านอารมณ์ได้
พอเราปะทะแล้ว โอ้โฮ...งาม มุมด้านข้างนี่ปกติเขียนยากอยู่แล้ว
คนเขียนเขาแสดงฝีมือปาดไม่กี่ที อยู่เลย ไม่ใช่มาค่อยๆ เก็บรายละเอียด
คือเห็นถึงความช่ำชองชัด"

อ.ไพร วัลย์ ดาเกลี้ยง อาจารย์คณะมัณฑนศิลป์ ม.ศิลปากร

"เป็นภาพที่ งดงามมาก ถ้าวิจารณ์ในเชิงวิชาการศิลปะก็มีหลายองค์ประกอบ
เริ่มจากสัด ส่วนของภาพลงตัวมาก มีการถ่ายเทพื้นที่ว่าง
ระหว่างแบ็คกราวน์ด้านหลัง ที่เป็นพื้นสีดำกับรูปคน
ต่อมาก็คือเรื่องการแสดงอารมณ์ของวัตถุในภาพทำ ได้ดีมาก เช่น ผ้าคลุม
ศิลปินสามารถใช้ฝีมือการปาดอย่างฉับพลัน ทำให้รู้สึกว่าเนื้อผ้าพลิ้วไหว
ที่สำคัญคือเนื้อหนังของรูปคนรู้สึกถึง ความมีชีวิต
ซึ่งถ้าดูว่าศิลปินใช้เทคนิคสีพาสเทลหรือชอล์กน้ำมันได้ขนาด นี้ถือว่าฝีมือเยี่ยมมาก"

อ.พิทักษ์ สง่า อาจารย์คณะมัณฑนศิลป์ ม.ศิลปากร