(รวันดา ความหวังไม่สิ้นสูญ)
หนังที่นักวิชาการไทยนำมาเปรียบเทียบสังคมไทยมากที่สุด ณปัจจุบัน
หนังที่นักวิชาการไทยนำมาเปรียบเทียบสังคมไทยมากที่สุด ณปัจจุบัน
ในปี1994 พอล รูสซาบาจิน่าทำงานเป็นผู้จัดการโรงแรมในกิกาลี่ เมืองหลวงของประเทศรวันด้า เขาใช้ชีวิตแบบชนชั้นกลางสบายๆ เขามีภรรยาที่ทั้งสาวและสวยชื่อ ทาเทียน่า กับลูก 4 คน ชีวิตของเขาเป็นเหมือนการเชื่อมโยงของสองชนเผ่า เพราะเขาเป็นชาวฮูตู ในขณะที่ภรรยาของเขาเป็นชาวทุตซี่ ในค่ำคืนของวันที่ 6 เมษายนปีนั้น ประธานาธิบดีของรวันด้าซึ่งเป็นชาวฮูตูถูกลอบสังหาร ภายในเวลาไม่กี่นาที การสังหารผู้คนเริ่มต้นขึ้น พวกหัวรุนแรงชาวฮูตูใช้การตายของประธานาธิบดีเป็นข้ออ้างเพื่อกำจัดพวกทุ ตซี่ ตลอดระยะเวลาเพียง 100 วัน มีคนโดนฆ่าตายไปถึง 8 แสนคน ส่วนใหญ่ถูกตีจนตายด้วยเครื่องมือในฟาร์มโดยน้ำมือของคนชาติเดียวกัน ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นโดยที่โลกภายนอกไม่มีโอกาสรับรู้ ทั้งๆ ที่ตอนนั้นเข้าสู่ยุคการสื่อสารไร้พรมแดนแล้วก็ตาม หลายวันต่อมา รูสซาบาจิน่าได้เปลี่ยนโรงแรมสี่ดาวที่เค้าทำงานอยู่ชื่อมิลล์คอลลินส์ในกิ กาลี่ให้กลายเป็นที่หลบภัยสำหรับชาวทุตซี่และผู้อพยพชาวฮูตูกว่า 1,200 คน ตลอดสามเดือนต่อมา เขานำเบียร์ ไวน์ และเงินไปเป็นสินบนมอบให้กับมือสังหารชาวฮูตูเพื่อต่อรองไม่ให้บุกเข้ามาที่ โรงแรม และนั่นทำให้ไม่มีใครในโรงแรมสักคนถูกฆ่าตายทั้งๆ ที่บนถนนด้านนอกโรงแรมนั้นกลาดเกลื่อนไปด้วยซากศพ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
อารายเหรอ