ตำนานซาลาเปา และ บะจ่าง

ตำนานซาลาเปา และ บะจ่าง

ซาลาเปา (ภาษาจีน: 包子, พินอิน: bāozi)

เป็นอาหารจีนชนิด หนึ่งทำมาจากแป้งสาลีและยีสต์ และนำมาผ่านขบวนการนึ่ง
ซาลาเปาจะมีไส้ อยู่ภายในโดยอาจจะเป็นเนื้อหรือผัก ซาลาเปาที่นิยมนำมารับประทานได้แก่
ซาลาเปา ไส้หมู และ ซาลาเปาไส้ครีม สำหรับอาหารที่มีลักษณะคล้ายซาลาเปา
ที่ ไม่มีไส้จะเรียกว่า หมั่นโถว นอกจากนี้ซาลาเปายังคงเป็นส่วนหนึ่งในชุดอาหารติ๋มซำ

ในวัฒนธรรมจีน ซาลาเปาสามารถนำมารับประทานได้ในทุกมื้ออาหาร
ซึ่งนิยมมากในมื้ออาหาร เช้า ซาลาเปาได้ชื่อว่าถูกคิดค้นขึ้นมาโดยขงเบ้งในคริสต์ศตวรรษที่ 2
ใน ภาษาอังกฤษเรียกซาลาเปาว่า "baozi" และมักจะเรียกสั้นๆ ว่า "bao"





ภาพขั้นตอนการทำซาลาเปา























บะจ่าง หรือ ขนมจ้าง (จีน: 肉粽 ข้าวห่อไส้เนื้อ, 粽子 ข้าวห่อด้วยใบไม้)

เป็นอาหารจีน ทำด้วยข้าวเหนียวใส่หมูหรือหมูแดงกับถั่วหรือเม็ดบัว ผัดแล้วห่อด้วยใบไผ่
มัด เป็นทรงพีระมิดสามเหลี่ยม แล้วนึ่งให้สุก ปกติบะจ่างจะมีการทำกันมากในเทศการวันไหว้ขนมจ้าง
คือวันที่ 5 เดือน 5 ตามปฏิทินทางจันทรคติ บางคนใช้ทานเป็นขนม บางคนก็ทานเป็นอาหาร

ตำนานของบะจ่าง

มีเรื่องเล่าสืบต่อกันมา ในสมัยจั้นกว๋อ (ราวก่อนค.ศ. 403 - 211)
กษัตริย์ฉู่เซียนอ๋อง ทรงโปรดปรานขุนนางกังฉินเป็นอย่างมาก ต่อมา กวีผู้รักชาตินาม
"ชวี หยวน" ได้พูดเตือนพระองค์ ทำให้ชวีหยวนถูกปลดจากตำแหน่ง และถูกไล่ออกจากเมืองหลวง
นอกจากนี้ รัฐฉินยังถูกรัฐฉู่เข้ารุกรานจนประเทศล่มสลาย ประชาชนยากไร้ ชวีหยวนรู้สึกอดสูแก่ใจ
ที่ไม่อาจช่วยเหลือประเทศชาติได้จึงกระโดดน้ำฆ่า ตัวตาย เมื่อชาวบ้านที่นับถือในตัวชวีหยวนทราบเรื่องเข้า
ก็ช่วยกันหาศพ ของชวีหยวน แต่ก็ไม่พบ และเพื่อเป็นการระลึกถึงความรักชาติของชวีหยวน
พวก ชาวบ้านจึงได้มีการโยนบะจ่างลงในน้ำ เพื่อให้บรรดาสัตว์น้ำไม่ต้องไปกินศพของชวีหยวน
แต่มากินบะจ่างแทน











ภาพขั้นตอนการทำบะจ่าง



































http://apichoke.com/index.php?topic=14578.0