return of the แมว
----------------------------------------------------
เจ้าพวกมนุษย์เอ๋ย เจ้าใช้ชีวิตอย่างสำราญใจมานานเกินไปแล้วถึงเวลาที่เราจะกู้ศักดิ์ศรีที่พวกเจ้าย่ำยีมานานแสนนาน
ความแค้นนับพันปีนั้น เราจะจบมัน
ในวันนี้!!
วันนี้ก็เป็นวันที่สดใสเช่นเคย
ผมหาวหวอด อย่างขี้เกียจ ๆ
ผมกับเจ้านายมนุษย์ยังคงรักใคร่สนิทชิดเชื้อกันดี
อาหารก็กินด้วยกัน
ยามเผชิญอันตรายผมก็ป้องกันตัวให้เจ้านายได้
ช่วยงานบ้านขยันขันแข็ง
หรือเป็นอุปกรณ์ช่วยถูพื้นซะเองก็ได้
แต่ทว่า
ผมกลับมีความไม่สบายใจเกิดขึ้น เหมือนว่ามีพลังบางอย่างคืบคลานเข้ามา
ผมเปิดทีวีดูรายงานข่าว
สงสัยจะเป็นช่วงข่าวอาชญากรรมเห็นมีคนถือปืนกลิ้งๆ
"ท่านผู้ชมคะ ขณะนี้มีกลุ่มแมวจำนวนมากกำลังอาละวาดไปทั่วเมือง ทำให้ชาวเมืองปั่นป่วนกันไปหมดแล้วค่ะ พวกมันแฝงตัวไปทุกหนแห่ง ราวกับว่ามันอยู่ตรงนั้นมาตลอดเพื่อคอยหาโอกาสโจมตีพวกเราอยู่"
ใช่แล้ว
พวกมันอำพรางตัวมาตลอด
มันแอบซ่อนอยู่ตามที่ต่าง ๆ
มันปลอมตัวกลมกลืนกับมนุษย์ จนแยกไม่ออก
มันแย่งที่อยู่อาศัยของผู้คน
มันเข้าไปแย่งอาหาร
ทำลายข้าวของ
แย่แล้ว!!
สิ่งที่ผมสังหรเป็นจริง เกิดการปฏิวัติขึ้นแล้ว!!
ด้วยความที่เป็นพระเอกของเรื่อง ผมต้องรีบไปในเมืองอย่างเร็วที่สุด
รีบวิ่งไปหยุดยั้งมัน
รีบวิ่งเข้า ๆ
ทำไมวิ่งไม่ถึงซะทีฟะ
ในที่สุดผมก็มาถึงในเมือง ผมก็ได้พบกับตัวการที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้
มันคือ
เหมียวไพทูรย์นั่นเอง!!
เมื่อไม่มีผมซึ่งเคยอยู่เป็นก้างขวางคอ เหมียวไพทูรจึงสั่งสมกำลังชาวแก๊งจนได้กลายเป็นท่านผู้นำไปแล้ว
หยุดเดี๋ยวนี้นะ!! เหมียวไพทูรย์!!
"ทำไมนายถึงทำแบบนี้ ทำร้ายมนุษย์ไม่ได้นะ"
"สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำอย่างมนุษย์น่ะเรอะ มันไม่ควรจะกำเนิดขึ้นมาบนโลกนี้ตั้งแต่แรกแล้ว! ชาวแมวทั้งหลาย ลงมือขั้นต่อไปได้!"
เหล่าแมวก็เริ่มทำการทำร้ายมนุษย์โดยตรงทันที
เริ่มจากมือตบไม่ยอมหยุด แม้ว่ามนุษย์จะพยายามขัดขืนเท่าไหร่ก็ตาม
ซุ่มทำร้ายเด็ก
ทำร้ายนักข่าว
ใครหน้าไหนอย่าได้ยื่นมือมายุ่ง
ฆ่าไม่เลือก
ก่อการร้าย
"หยุดเดี๋ยวนี้น้า"
ผมเข้าไปต่อสู้กับเหมียวไพทูรย์
เรื่องกำลังผมมั่นใจอยู่แล้วเพราะผมออกกำลังกายทุกวัน
ฝึกวิทยายุทธมาแล้วด้วย
ฉะนั้น
เหมียวไพทูรย์ไม่น้อยหน้า เรียกลูกน้องมาใช้ Jet stream attack
การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด
เหมียวไพทูรย์เริ่มใช้อาวุธหนัก
แต่ผมก็ไม่ยอมแพ้
เหมียวไพทูรย์ transform
วู๊บๆ วื๊บๆ ฉึบฉับๆ
ผมก็tramsformด้วย
อะฉับๆโช้งเช้งๆ
เหมียวไพทูรย์สู้กันดัมไม่ไหว
จึงออกคำสั่งสุดท้าย
"ชาวแมวทั้งหลายยยยยยย Bastet!!!"
เหล่าแมวร้ายเมื่อได้ยินก็เริ่มทำการ...
...รวมร่างกับไพทูรย์
แมวยังคงวิ่งออกมารวมร่างกันเรื่อย ๆ
รวมกันเป็นก้อนใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนประชาชนแตกตื่นตกใจ
จนขยายร่างเป็นเทพแมวยักษ์ Bastet
นี่มันอะไรกันนี่
ผมตกใจ กับแมวยักษ์ตรงหน้า
โอ้ เหมียวไพทูรย์ ทำไมนายถึงโกรธแค้นมนุษย์อย่างนั้น
แกจำไม่ได้รึว่า มนุษย์ทำอะไรกันแมวอย่างเราไว้บ้าง
ทั้งกลั่นแกล้งต่าง ๆ นา ๆ
ไม่ยอมให้เราเข้าบ้าน
หลอกให้เราตกใจ
สร้างคอกกั้นกักขัง
ทรมาณด้วยการเอาอาหารมาล่อแต่ใส่กระจกไว้ไม่ให้กิน
เอาของหนัก ๆ ทับไม่ให้หนีไปไหน
บังคับให้ถ่ายหนังลามก
บังคับให้ทำสิ่งที่เกลียด
เห็นความเจ็บปวดของเราเป็นความบันเทิง
หรือกระทั่งจะกินเราเป็นอาหาร
ประธานาธิบดียังรังแกเรา
มองเราด้วยความไม่ไว้ใจตลอด
ฉันถึงต้องหนีจากมนุษย์มาเป็นแมวนักเลงข้างถนน
จนวันหนึ่ง เจ้าแห่งแมวก็มาหาฉัน
มามอบพลังพิเศษให้
เพื่อให้ฉันได้แก้แค้น
ใช่แล้ว เพราะว่าพวกมนุษย์มันไม่ควรจะมีอยู่ในโลกนี้!!
ไพทูรย์Bastetเริ่มอาละวาด
ทำลายบ้านเมือง
ผมไม่รู้จะสู้กับมันยังไงดี แต่มาถึงขั้นนี้แล้วก็เหมือนขี่หลังเสือ ถอยกลับไม่ได้อีกแล้ว
เย๊ยยย.......นั่นมันเสือขี่หลัง
v
v
v
ทันใดนั้นเอง
"พวกเรามาช่วยแล้วววว"
กองทัพเรือมาช่วยสู้
หมาก็มาช่วยสู้
ก็อตซิลล่าก็มาช่วย
ไพทูรย์Bastetห้าม"อย่าเข้ามานะ" แต่ผมไม่ฟังเสียง จู่โจมปิดท้ายทันที
"falcon punch!"
ในที่สุดไพทูรย์Bastetก็พ่ายแพ้
ไพทูรย์กระเด็นไปไกลมากจากพลังของ falcon punch
"ท..ทำไม..กัน ทั้ง ๆ ที่ข้ามีพลังของพระเจ้าแท้ ๆ"
"มันคือพลังมิตรภาพไงล่ะ แกคงไม่รู้ล่ะสิ นี่แหละผลตอบแทนจากสิ่งดี ๆ
ที่ฉันเคยทำร่วมกับสิ่งมีชีวิตร่วมโลก"
เล่นกันหัวหกก้นขวิด
ขี่หลัง
ปาตี้สนุกสุดเหวี่ยง
อิงแอบแนบชิด
เรียนหนังสือมาด้วยกัน
เรียนมากเครียดๆก็ไปเล่นวินนิ่ง
ทำอะไรแผลง ๆ ด้วยกัน
"นี่..นี่สินะ ความรักที่ฉันไม่เคยได้ ถ้าเป็นแกคงดูแลแมวทั่วโลกได้แน่ ข้าขอฝาก อึก....."
ไพทูรย์ไม่ทันพูดจบก็สิ้นใจไป
หลังจากนั้นผมก็ได้เป็นวีรบุรุษของโลก
เป็นแมวดังนักข่าวรุมล้อม
โลกไม่มีความขัดแย้ง สงบสุขได้ด้วยความรัก
ผมจะคอยดูแลโลกนี้จากที่สูง
และโลกนี้จะไม่มีแมวมาอาละวาดอีกต่อไป
หวังว่านะ
แฮ่!!
story by
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
อารายเหรอ