ไม่รัก ไม่ต้องสงสาร

>__<ไม่รัก ไม่ต้องสงสาร>__<

ฉันเชื่อว่า
ในส่วนลึกของจิตใจคนเคยรักกัน
ต่อให้วันหนึ่ง
ความรู้สึกที่เคยมีเต็มร้อย...
มันจะเหลือเพียงศูนย์หรือติดลบไปแล้ว
หากแต่เยื่อใยที่ยังคงหลงเหลือในเงาของความผูกพัน
บางทีมันก้อทำให้ใครบางคน...อยากจะขอทำดีก่อนไป
แม้จะกล้าทิ้งกันได้ลงคอ

โดยหารู้ไม่ว่า
คนที่กำลังจะูถูกทิ้ง...
จะเก็บ "ความสงสาร" นั้นเอาไว้
ใช้"หลอกตัวเอง"

เขาคงไม่รู้เลยว่า...
"คนที่ต้องถูกทิ้งให้เผชิญหน้ากับความเดียวดาย
มีเหตุผลโง่งมงายเพื่อเข้าข้างตัวเองเสมอ

จะสงสารสุดขั้วใจ...
อย่างไรก้อต้องไป
แล้วจะสงสารกันทำไม...อย่างไรก้อต้องเศร้า
อย่างไรก้อต้องเฉลยว่าทั้งหมดคือ
"ความห่วงใย" ที่นับว่าเป็น "ความรัก" ไม่ได้
และเวลาที่ยังมีเหลืออยู่อยู่เพื่อการแสดง
เป็น "คนรักแสนดี" มันก้อคงมีไม่นานพอ

หากจะปล่อยมือฉันเพื่อไปจับมือใครคนอื่น...ไม่เป็นรัย
หากจะเลิกรักฉันเพือไปรักใครคนอื่น...ไม่เป็นรัย
หากจะดับความฝันของฉัน
เพื่อไปจุดไฟฝันให้ใครคนอื่น...ไม่เป็นรัย

ขอเพียงแค่อย่าสงสาร อย่าสนใจ อย่างห่วงใย
เพราะมันจะทำให้ฉันมองเธอในแง่ร้ายไปมากกว่านี้
ซึ่งนี่คือสิ่งที่ฉันไม่ต้องการ

ไม่มีสิ่งใดจะมอบให้

นอกจากกำลังใจจากฉัน

หนทางข้างหน้าที่ต้องฝ่าพัน

ขอให้เธอมุ่งมั่นอย่างตั้งใจ

อย่าท้อถอย

ฉันคนนี้จะคอยเป็นแรงใจให้

เหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าสักเท่าใด

จงเข้มแข็งเข้าไว้อย่ายอมแพ้

ขอบคุณถ้อยคำดีๆ จากFW.Mail